Lorelinde Verhees is interested in the way the meaning of an object is established as well as the different phases in which that happens. Imagery, or the image itself, plays an important role here as a reflexive instrument. She uses assemblage and montage to establish connections between things that are dissimilar and to make these connections visible, often in the form of installations, through self-made and appropriated objects, sculpture, video and images.
What is the relation between ‘the thing’ and the context in which it appears, and how do they mutually influence and alter each other? The investigation of things in a state of change and laying bare their interdependent connective patterns are central themes within the presentation at P/////AKT. The exhibition space is thus conceived as a specific context as well as a model for a changing-space in which these relations and forms in alteration are being researched.
The word daisy stems from the Old English dæges-eage, literally meaning the day’s eye. The chain refers to being connected as well as bound; it symbolises the involvement of the context – in this case also the utopian thinking of the 60ies – through which the things appear, both despite and owing to this context, and obtain meaning in the now, the current moment of appearance.
Verhees approaches the things from a circular perspective, and the installation at P/////AKT serves as an entire piece that in turn forms a context for several individual works. The relations of the things towards each other play an important part; new connections occur between dissimilar matters that seemed to be previously unconnected. The things themselves function both as (thinking) models and more concrete subjects that fascinate her. From the notions of a changing space, energy and the body, training and unprepared action, survival, falling and surrender she asks herself how underlying patterns relate to the visible, tangible objects in our zeitgeist in a moment of change.
——-
NL
Lorelinde Verhees is zowel geïnteresseerd in de wijze waarop de betekenis van een object tot stand komt als in de verschillende fasen waarin dat gebeurt. Het afbeelden, of de afbeelding, speelt hierin een belangrijke rol als reflexief instrument. Ze maakt gebruik van assemblage en montage om verbanden tussen ongelijksoortige zaken te leggen en zichtbaar te maken. Deze aanpak krijgt vaak een fysieke vorm in een installatie, waarin ze met eigen en toegeëigende objecten, sculptuur, video en afbeeldingen werkt.
Wat is de relatie van ‘het ding’ met de context waarbinnen het verschijnt, en hoe beïnvloeden en veranderen deze elkaar wederzijds? Het onderzoeken van de dingen in staat van verandering en het blootleggen van onderlinge patronen van verbinding zijn centrale thema’s in de presentatie bij P/////AKT. De tentoonstellingsruimte is zo, naast een specifieke context, ook een model van een veranderruimte waarin deze relaties en vormen in verandering onderzocht worden.
Het Engelse woord voor madeliefje, daisy, is afgeleid van het Oud-Engelse dæges-eage, het oog van de dag. Chain verwijst naar een tegelijk verbonden of ook geketend zijn; het symboliseert de betrokkenheid van de context – in dit geval ook gerelateerd aan het utopische denken in de jaren ’60 – waarin het ding verschijnt, waarbij het zowel ondanks als dankzij deze context zijn betekenis in het nu, het huidige moment van verschijnen, krijgt.
Verhees benadert de dingen vanuit een circulair perspectief, waarbij de installatie in P/////AKT als geheel een werk vormt dat op zijn beurt weer een context vormt voor verschillende afzonderlijke werken. De relaties van de dingen tot elkaar spelen een belangrijke rol; er ontstaan nieuwe verbanden tussen ongelijksoortige zaken die voorheen on-verbonden leken. De dingen zelf fungeren zowel als (denk)modellen en als meer concrete onderwerpen die haar fascineren. Vanuit de noties van een veranderruimte, energie en het lichaam, training en onvoorbereide actie, survival, het vallen, reflectie en overgave stelt ze zichzelf de vraag hoe de onderliggende patronen zich verhouden tot de zichtbare, tastbare objecten in onze tijdgeest, in het moment van verandering.
